Po ostvarenom obimu i ekonomskom značaju stočarstvo je najznačajnija grana poljoprivrede u opštini Berkovići. Na ovakvu konstataciju ukazuju podaci o brojnom stanju stoke s jedne, i struktura korišćenja poljoprivrednih površina, s druge strane.

Na području opštine Berkovići relativno je dobro razvijeno i pčelarstvo (1.500 košnica pčela sa proizvodnjom meda od 25 kg po košnici).

Govedarstvo je pretežno ekstenzivnog karaktera. Poslednjih godina počinju da se izgrađuju minifarme krava kapaciteta od 10-30 grla, sa poluintenzivnim i intenzivnim sistemom uzgoja, zahvaljujući organizovanom otkupu mleka od strane privatne mlekare u Plani (opština Bileća).

Rasni sastav goveda je ekstenzivan. Dominantna je (preko 90%) nisko produktivna domaća buša. Ima nešto i križanaca (buša x sivoalpsko ili gatačko goveče i buša x domaće šareno goveče).

U Berkovićima još uvek nisu obezbeđeni uslovi za veštačko osemenjavanje krava, što je ključni uzrok za sporo menjanje rasnog sastava. Govedarstvo je zastupljeno isključivo na privatnom sektoru i pretežno je naturalnog karktera. Doskora robni proizvod su bila uglavnom telad (koja za tri meseca dostignu prosečnu težinu od 110-120 kg) i nešto malo mlečnih proizvoda. Poslednjih godina organizuje se otkup mleka, što je značajan činilac za razvoj ove linije proizvodnje.

Po ekonomskom značaju u grani stočarske proizvodnje na području opštine Berkovići ovčarstvo je na drugom mestu. Ovce se najviše gaje u Dabarskom polju, Trusini i Hrgudu. Zbog ratnih dejstava stočni fond je skoro potpuno uništen u Dabrici i na Bitunji.

U pogledu rasnog sastava zastupljena je uglavnom nisko produktivna domaća pramenka. U prošlosti je činjen pokušaj da se ova rasa melioriše ukrštanjem sa merino rasom ali bez uspeha. Činjeni su izvesni pokušaji i sa Finskom i Vetermbernškom ovcom ali takođe bez većeg uspeha.

U ovom kraju ovce služe za proizvodnju mesa za potrebe domaćinstva, zatim za proizvodnju jagnjadi za tržište i vune za domaću radinost.

Prosečno po jednoj ovci proizvodi se 0,8 jagnjadi, koja se prodaju sa prosečnom težinom od 25-30 kg (u vrednosti od oko 150 KM po jednom grlu).

Poslednjih godina značajno raste broj koza, što je pozitivna tendencija, jer za gajenje ove vrste stoke postoje značajni resursi, a tržište (unutrašnje i svetsko) sve više traži specijalitete na bazi kozijeg mleka i mesa.

Svinjarstvo i živinarstvo su izrazito naturalnog karkatera. Broj svinja i živine određen je potrebama i mogućnostima domaćinstava.