Da je u bilo kom drugom bosanskomhercegovačkom gradu, a ne u Berkovićima – gdje je njen klub jedini aktivni klub u opštini-Aleksandra Samardžić bila bi sportska zvijezda.

Jer, 12-godišnjaučenica Osnovne škole „Njegoš“ , odlikašica koja je nedavno i šesti razred završila sa svim peticama,pravo je malo sportsko čudo od djeteta.

Za poslednje tri godine na nastupima u Bosni i Hercegovini i Crnoj Gori nije izgubila nijedan džudo duel u svojoj kategoriji.Sem toga, ističe njen otac i trener Jovo samardžić i sam nekadašnji poznati džudista  u Sarajevu i Mostaru,Aleksandra se borila u četiri uzrasne kategorije.Mada po uzrastu pripada kategoriji mlađih pionira,borila se i u kategoriji starijih pionirki,u kadetima i juniorima- i u svim tim uzrasnim kategorijama postala je prvakinja države.To je izuzetan uspjeh, a za neki sličan primjer u bosanskohercegovačkom sportu ni u jenom klubu niko nikad nije čuo.

-Džudo sam počela trenirati u drugom razredu osnovne škole.Čim me je otac odveo na prvi trening,zavoljela sam ovaj sport.Kasnije mi se pridružila mlađa sestra Anđela, dok stariju sestru Tanju to zbog nečeg nije interesovalo.A meni je vidite, iz dana u dan, iz meča u meč, sve zanimljivije-priča Aleksandra  i nekrije da su joj planovi znatno iznad ovih, već postignutih inzvarednih rezultata.

A prvi značajniji rezultat postigla je 2007.godine, kada je postala prvakinja Bosne i Hercegovine u svojoj uzrasnoj kategoriji,u kategoriji mlađih pionirki, dok je najveći podvig napravila u Bihaću-kad je postala prvakinja Bosne i Hercegovine u juniorskoj kategoriji.U međuvremenu je bila i najuspješnija i na kadetskim takmičenjima, kako u republici Srpskoj, tako i u Bosni i Hercegovini.Uzela je sve što se moglo uzeti,pa danas u svojo sobi čuva 80 medalja i 16 pehara sa raznih turnira i takmičenja, kao i nekoliko priznanja koja je, kao najbolji opštinski sportista,dobila od Opštine Berkovići.Rado se sjeća svih takmičenja u:

Banja Luci, Sarajevu, Bihaću,Travniku,Podgorici,Nikšiću,Cetinju,Novom Gradu,Doboju,Trebinju,Mostaru....Kako i nebi kad se sa svih kući,u Berkoviće,vraćala kao pobjednik,kao neko koga su svi džudo stručnjaci uz to obasipali komplimentima i divljenjem.

Ni kod kuće,u njenoj ekonomski izrazito nerazvijenoj opštini,njeni sjajni uspjesi nisu ostali nezapaženi i nenagrađeni.

Preklani sam dobila opštinsku nagradu kao sportska nada,lani i ove godine ,Opština me je nagradila sa po 200 konvertibilnih maraka i priznanjima za postignute rezultate-objašnjeva Aleksandra Samardžić, koja je uprkos svemu,ostala skromna,a radišna mlada sportskinja, dobra drugarica svojim vršnjakinjama iz razreda i kluba Milici Ilić i Dejani Milidragović, te mlađoj sestri Anđeli- sa kojima se ,kaže najradije druži i na klupskim putovanjima po BiH i Crnoj Gori.

Lijepo se, dodaće slažei sa drugima, a u klubu sa tridesetak članova ima i drugih veoma dobrih pojedinaca i među pionirkama i među pionirima.

I ove godine imam dobre rezultate.Sad je ljeto,pauza nova takmičenja će početi na jesen,s početkom školske godine.No.ja ću i ovu takmičarsku pauzu iskoristiti da se što bolje pripremim.Želja mi je da se jednom pojavim na Balkanskom prvenstvu, ali šta će biti vidjećemo.Znate, prošlih godina, kad smo u stvari počeli trenirati ovdje nije bilo nikakvih uslova- vježbali smo gdje kad i po onim većim prostorijama privatnih kuća u naselju.Danas ,imamo novu veliku sportsku salu,sasvim solidne uslove za rad.Nastojaću da to iskoristim-obećava na kraju najbolja berkovićka sportiskinja,kojoj svi džudo stručnjaci proriču još sjajniju budućnost.

Pripremio Žarko Janjić